ضد عفونیکننده اشعه ماورا بنفش
حذف کامل باکتریها در سیستمهای آب با خلوص بالا، در حالی که بسیار مطلوب است، امروزه با تکنولوژی های موجود در دسترس نیست. در بهترین حالت میتوان کاهش و تکثیر آن را به حداقل رساند. ضد عفونی کننده هایی مثل ازن و یا کلر، در حالی که بسیار موثر است، نمیتواند در تصفیه آب با خلوص بالا بجز بخشی از رژیم تمیز کردن و ضدعفونی کردن تحمل شود.
باکتری هایی که در معرض نور UV با طول موج های ۲۰۰ تا ۳۰۰ نانومتر قرار دارند، تکثیر باکتری را با تغییر فیزیولوژی سلولی به گونهای کاهش میدهد که تولید مثل تکثیر سلولی را به حداقل میرساند یا مانع تکثیر سلولی میشود.
سیستمهای تصفیه UV چگونه کار میکنند؟
اشعه ماورا بنفش را می توان در طیف الکترومغناطیسی در جایی بین نور مریی و اشعه ایکس یافت و میتواند برای کشتن موجودات زنده موجود در آب مثل باکتریها مورد استفاده قرار گیرد. تمام موجودات زنده حاوی DNA، یک اسید نوکلئیک هستند که حاوی دستورالعملهای ژنتیکی مورد استفاده در توسعه و عملکرد ارگانیسمهای زنده است. نقش اصلی DNA، ذخیره بلند مدت اطلاعات و DNA اغلب با مجموعهای از طرحها مقایسه میشود چون حاوی دستورالعملهای مورد نیاز برای ساخت اجزای دیگر از سلولها مانند پروتئینها و RNA میباشد. بخشهای DNA که این اطلاعات ژنتیکی را حمل میکنند ژن نامیده میشوند، اما دنبالههای DNA دیگر اهداف ساختاری دارند و یا در تنظیم کاربرد این اطلاعات ژنتیکی دخیل هستند.
اسید Ribonucleic) RNA)، که در هسته سلول وجود دارد، نقش مهمی در فرایندهایی دارد که اطلاعات ژنتیکی را از اسید deoxyribonucleic به محصولات پروتیینی ترجمه میکنند. یک جنبه مهم از این نقش در تولید مثل سلولی است. برای کار سیستمهای تصفیه UV ، اشعه ماورا بنفش باید قادر به نفوذ و عبور از بدن میکروارگانیسم ها در آب باشد. قرار گرفتن در معرض نور UV، دی ان ای میکروارگانیسم ها را تغییر میدهد و مانع تولید مجدد آن میشود، در حالی که تضمین میکند که آب به طور شیمیایی تغییر نکرده است.
هنگامی که ارگانیسمها در معرض دوز کافی نور UV در محدوده ۲۰۰ – ۳۰۰ نانومتر قرار می گیرند، DNA و RNA، نور UV را جذب می کنند. جذب اشعه UV در ۲۵۴ نانومتر باعث شکلگیری دیمر ها (Dimers) در امتداد رشتههای DNA میشود. دیمرها ترکیبات (A_A (adenine – adenine), GG (guanine -guanine), T-T (thymine-thymine، برخلاف شکل نرمال A-T-G-C و غیره هستند. بنابراین، در حالی که باکتریها عموما به طور کامل کشته نمیشوند، از تکثیر آن جلوگیری میکند.
دوز اشعه ماورا بنفش
دوز تابعی از طولموج، شدت و زمان نوردهی است. اگر میزان مصرف (دوز) بهینه نشده باشد، مهار کامل تکثیر باکتری رخ نخواهد داد. استفاده ناکافی از UV ممکن است موجب آسیب محدودی به DNA شود که میتواند تحت شرایط مطلوب خود را با استفاده از آنزیمهای تعمیر، ترمیم کند. در طولموجها و چگالی هایی که معمولا برای ضد عفونی کردن استفاده میشود، سیستمهای تصفیه آب UV، ارگانیسم هایی که در آب حل شدهاند را حذف نمیکنند، و اثربخشی گندزدایی ماورایبنفش به مقدار مصرف وابسته است، که تابعی از شدت نور و طول نوردهی برای نور است.
سیستمهای ضد عفونی ماوراء بنفش معمولا از لامپهای استوانهای نازک استفاده میکنند که قادر به تولید نور UV در محدوده ۲۵۴ نانومتر هستند و در مجاورت لولههای شیشهای با خلوص بالا قرار دارند که از طریق آن جریان آب عبور میکند. واحد باید سایز شود تا مناسب را در جریان مشخص شده فراهم کند. آب باید به اندازه کافی عاری از کدری (رسوب)، آهن، منگنز و هر رنگی باشد که میتواند بر انتقال نور ۲۵۴ نانومتر اشعه UV تاثیر بگذارد.
بسیاری از ملاحظات طراحی و خدمات برای دربرگرفتن موارد، شامل پیش تصفیه جریان آب UV، اندازه گیری سیستم UV، دمای بیش از حد در طول زمان بدون جریان، نظارت بر شدت اشعه ماوراء بنفش، شستشوی اتوماتیک لوله (های) کوارتز، لامپ فرکانس جایگزینی، فیلتراسیون پایین دست برای حذف باکتری های مهار شده، “تله” UV در ورودی و خروجی برای جلوگیری از تخریب UV در اتصال لوله، و بسیاری دیگر.هستند.