آشکارساز گاز سمی چیست؟ انواع و قیمت آن

آشکارساز گاز سمی یکی از تجهیزات پرکاربرد و پر تقاضا در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی کشور می باشد. در این مقاله اطلاعات کاملی در ارتباط با این تجهیز مهم داده شده است.

آشکارسازها و مانیتور گاز های سمی چیست؟

نظارت بر گازهای مضر در هوای محیط می تواند چالش برانگیز باشد؛ اما برای اطمینان از یک محیط صنعتی ایمن، بسیار مهم است. اکسیژن یا گازهای سمی بیش از حد، مانند سولفید هیدروژن، کلر یا آمونیاک، می تواند خطرات جدی را برای کارکنان و تجهیزات موجود در منطقه ایجاد کند. خوشبختانه، یافتن بهترین سنسور و سیستم مانیتورینگ برای محیط کار واحد شما به خودکار کردن فرآیند تشخیص گاز کمک می کند و آرامش نسبی از این موضوع را به ارمغان می آورد.

آشکارسازهای گاز سمی و گاز اکسیژن صنعتی، بر وجود عدم وجود مقدار بیش از حد این گازها در یک منطقه مشخص نظارت می کنند و زمانی که به سطوح خطرناک رسیدند، زنگ خطر را به صدا در می آورند. آشکارسازهای گاز معمولاً در جاهایی نصب می‌شوند که احتمال نشت گاز وجود دارد و سطوح نا ایمن گاز، خطر فوری برای کارگران یا تجهیزات ایجاد می‌کند. آشکارسازهای گاز سمی به طور گسترده در صنایعی از جمله گاز و نفت، پزشکی، معدن، هسته ای، ساختمان سازی، مواد غذایی و آشامیدنی و صنعتی استفاده می شود.

آشکارساز گاز سمی چگونه کار می کنند؟

مانیتورهای گاز سمی و آشکارساز گاز سمی با اندازه گیری غلظت یک گاز خاص در هوا کار می کنند. سنسور های موجود در بازار در تشخیص گاز ثابت با سنسورهای نصب شده از راه دور یا محلی این نقش را ایفا می کنند. بسته به گازهای مختلف موجود و همچنین اندازه منطقه کار، ممکن است یک یا چند نوع آشکارساز گاز سمی در یک منطقه استفاده شود.

آشکارسازهای گاز با سطوح از پیش تنظیم شده برنامه ریزی می شوند که بسته به نوع و غلظت گاز مورد نظارت متفاوت است. یک سنسور در داخل آشکارساز گاز سمی، سطوح گاز را پایش می کند و هنگامی که از سطح مشخص شده بالاتر یا پایین می‌آیند، زنگ هشدار فعال می‌شود. سنسورها از سل های الکتروشیمیایی ساخته شده اند و زنگ هشدار می تواند بصری یا شنیداری باشد. تشخیص های سنسور را می توان از طریق یک سیگنال دیجیتال یا سیگنال آنالوگ به اتاق کنترل ارسال کرد و آلارم ها می توانند رله های محلی را برای عملکرد دستگاه های ایمنی هشدار مانند بوق، فن ها، شیرها و غیره فعال کنند.

جلوگیری از خطرات محل کار با آشکارسازهای گاز سمی

برخی از گازهای سمی بوی مشخصی دارند و برخی دیگر مانند دی اکسید کربن بویی ندارند و توسط انسان قابل تشخیص نیستند. وجود گازهای سمی در سطوح بالا خطرات جدی سلامتی و ایمنی از جمله انفجار، آتش سوزی و بیماری یا مرگ را به همراه دارد.

آشکارسازهای گاز سمی با نظارت بر مناطق نشت احتمالی برای سطوح گاز مضر، به جلوگیری از مشکلات کمک می کند. آنها معمولاً در سکوهای نفتی و در کارخانه های شیمیایی و تأسیسات تولیدی که در آن سیالات و گازهای سمی ذخیره و پردازش می شوند استفاده می شود.

انواع گاز های مورد نیاز برای تشخیص

انواع مختلفی از آشکارسازهای گاز، از جمله آشکارسازهای گاز سمی و آشکارسازهای گاز اکسیژن در بازار وجود دارد که هر مدل برای ارائه قیمت بهینه، عملکرد و تطبیق پذیری مناسب برای هر موقعیتی طراحی شده است.

سنسورهای الکتروشیمیایی هوشمند قابل تعویض میدانی برای اکسیژن (O₂)، سولفید هیدروژن (H₂S)، دی اکسید گوگرد (SO₂)، آمونیاک (NH₃)، کلر (Cl₂)، هیدروژن فلوراید (HF) و بسیاری از گازهای سمی دیگر در دسترس هستند. برای برآورده ساختن الزامات منحصر به فرد تشخیص گاز واحد احداثی شما، هر نوع آشکارساز گازی که سفارش داده شود می تواند بر اساس معیارهای زیر به صورت سفارشی پیکربندی شود:

• طبقه بندی منطقه
• نوع محوطه
• آپشن های خروجی
• نوع گاز
• نوع سنسور
• محدوده سنسور
• محل سنسور

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع آشکارساز گاز سمی و اکسیژن میتوانید با واحد فروش شرکت پتروپردا، به عنوان یکی از وندور های با سابقه حوزه نفت، گاز و پتروشیمی کشور تماس حاصل فرمایید؛ تا در مورد نیازهای تشخیص گاز خود صحبت کنید. کارشناسان فروش شرکت آماده ی ارائه خدمات فنی و پشتیبانی در این امر می باشند.

آشکارساز گاز اکسیژن (O₂)

سطح طبیعی اکسیژن (O₂) در جو بین ۱۹ تا ۲۳ درصد است، اما زمانی که به زیر این محدوده کاهش یابد، کارگران ممکن است دچار خواب آلودگی، حالت تهوع و ضربان قلب سریع شوند. در محل کار، کاهش اکسیژن می تواند ناشی از رقیق شدن ناشی از نیتروژن، هلیوم و سایر گازهای بی اثر باشد که معمولاً در آزمایشگاه ها، داروسازی ها یا کاربردهای نیمه هادی استفاده می شوند.

سطح بسیار پایین اکسیژن زیر ۱۲ درصد می تواند باعث از دست دادن هوشیاری و در موارد شدید، مرگ شود. سنسورهای صنعتی اکسیژن با نظارت دقیق بر سطح اکسیژن و به صدا درآوردن زنگ هشدار زمانی که به زیر ۱۹٫۵ درصد می‌رسند، از این خطرات جلوگیری می‌کنند. مانیتورهای O₂ قابل اعتماد، به ایجاد اتاق های امن و محیط های کاری کمک می کنند.

آشکارساز گاز هیدروژن سولفید (H₂S)

سولفید هیدروژن یک گاز سمی بی رنگ است که می تواند اثرات نامطلوبی بر روی بدن انسان به اندازه ۲ PPM داشته باشد و در سطوح بالای ۱۰۰ PPM با قرار گرفتن در معرض طولانی مدت با آن، کشنده باشد. H₂S به طور طبیعی در طی تجزیه شیمیایی ترکیبات آلی در غیاب اکسیژن رخ می دهد. واحدهای کلی که در آن سنجش، تشخیص و پایش H₂S مورد توجه است شامل پالایشگاه‌های نفت، تأسیسات فاضلاب، چاه‌های نفت و گاز، مخازن و ایستگاه‌های کمپرسور است. نصب کنتور گاز H₂S به پرسنل اجازه می دهد تا سطوح  H₂S را کنترل کرده و محیط کار ایمن را حفظ کنند.

انتخاب نوع مناسب آشکارساز گاز سمی برای واحد

موارد مهمی که باید در هنگام انتخاب یک آشکارساز گاز سمی در نظر بگیرید عبارتند از:

۱- قابلیت اطمینان: این شاید بسیار مهم باشد، زیرا آشکارسازهای اکسیژن مکرراً خراب می شوند یا عمر محصول کوتاهی دارند که می توانند محل کار شما را به خطر بیندازند.

۲- ویژگی ها و قابلیت استفاده: (O₂)قطعا نیاز است تا یک آشکارساز گاز اکسیژن را انتخاب شود که بادوام باشد، نصب آن آسان باشد و بتواند شرایط محیط کاری را تحمل کند. دستگاه همچنین باید با نیازهای واحد مطابقت داشته باشد و نگهداری و کالیبراسیون آن آسان باشد.

۳- حساسیت و دقت تشخیص: برخی از برنامه‌های تشخیص گاز به سطح حساسیت بالاتری نسبت به سایرین نیاز دارند، بنابراین مطمئن شوید که آشکارساز گاز سمی شما می‌تواند اطلاعات را در محدوده مورد نیاز شما ثبت کند.

۴- زمان پاسخ به زنگ هشدار: وقتی صحبت از رسیدن اکسیژن یا گاز سمی به سطوح خطرناک می شود، هر ثانیه مهم است. مطمئن شوید که آشکارساز گاز سمی که انتخاب می کنید دارای زمان پاسخگویی است که به شما زمان کافی برای واکنش و رفع مشکل می دهد.

۵- حساسیت به عوامل محیطی: بسته به محیط کار، یک آشکارساز گاز سمی ممکن است در معرض گرما، رطوبت، رطوبت یا گازهای دیگر قرار گیرد. بسیار مهم است که این عوامل بر قابلیت اطمینان خوانش ها و نتایج ارائه شده توسط آشکارساز گاز سمی شما تأثیری نگذارند.

شرکت پترو پردا تامین کننده تجهیزات نفت،گاز و پتروشیمی کشور